Այն բառը, որ ցույց է տալիս, թե ում կամ ինչին է ուղղվում խոսքը, կոչվում է կոչական:
Օրինակ՝ Տղանե՛ր, եկեք բակ գնանք: Գարո՛ւն, ինչ գեղեցիկ ես:
Բանավոր խոսքում այն անունը կամ բառը, որով դիմում ենք, արտասանվում է հատուկ շեշտով:
Գրավոր խոսքում կոչականի վրա դրվում է շեշտ և նախադասության մյուս անդամներից անջատվում է ստորակետով:
Եթե կոչականը նախադասության սկզբում է, ստորակետը դրվում է նրանից հետո:
Մայրի՛կ, կարոտել եմ քեզ:
Եթե կոչականը նախադասության վերջում է, ստորակետը դրվում է նրանից առաջ:
Ինչո՞ւ ես լալիս, մայրի՛կ:
Եթե կոչականը նախադասության մեջտեղում է, ստորակետը դրվում է նրանից և առաջ, և հետո:
Դասերս վերջացնեմ, մայրի՛կ, հետո կգամ:
Առաջադրանքներ
1.Մարդի՛կ, արևի նման նայեք աշխարհին:
Գրիր այս նույն նախադասությունը՝ կոչականը դնելով մե՛կ վերջում, մե՛կ մեջտեղում:
Արև նման նայեք աշխհարին, մարդի՛կ
Նայեք, մարդի՛կ, արևի նման աշխարհին:
2.Կազմի՛ր և գրի՛ր սկզբում, մեջտեղում և վերջում կոչական ունեցող երեք նախադասություն:
Գագի՛կ, դու քայլում ես։
Մհե՛ր, դու նորոքում ես մեքենան
Այնտեղ տներ կա, Դանիե՛լ
3.Կետերի փոխարեն կոչականներ գրի՛ր:
Արթու՛ր, դինոզավրերն ինչո՞ւ են ոչնչացել:
Ռուբե՛ն, դու քայլող մեքենա տեսե՞լ ես:
Նա իսկապե՞ս իր բնակարանը գազանանոցի է վերածել, Աննա՛:
Մարդն ինչքա՞ն ժամանակ կարող է դիմանալ առանց խմելու, Իռե՛ն :
Գիտե՞ս, Սոնա՛ , ռոբոտներին էլ է օդ պետք:
4. Քո կարդացած պատմվածքներից, հեքիաթներից, բանաստեղծություններից դուրս գրիր կոչական ունեցող նախադասություններ։
Բարի գալուստ Դավիթ Աբրահամյանի բլոգ 